die eerste week

Zo daar zit ik dan, een week na mijn aankomst in Johannesburg! Ja, het is alweer een week geleden dat ik eindelijk, na een reis van deur tot deur van ruim 24 uur, mijn eigen huisje in South Africa binnenstapte!!Een vooral toen nog kale bedoeling, maar een warme uitstraling dus dat was fijn!

Op maandagavond 3 nov. stapte ik met nog zes andere collega’s in het vliegtuig. Daarvoor had ik natuurlijk ingecheckt, mijn koffer afgegeven en viel er tijdens het afscheid van mijn allerliefst afscheidscomité natuurlijk wel wat tranen… Dat was uiteraard ook wel te verwachten..
Hoewel het nog steeds niet tot me doordrong dat ik dan daadwerkelijk op het punt stond om naar de andere kant van de wereld te vliegen om daar een jaar te wonen en werken, was het wel prettig dat ik met mijn collega’s op pad was. Zo reisde ik in ieder geval niet in mijn uppie.

Van Schiphol vlogen we in 6 uur naar Dubai. Tijdens de vlucht heb ik veel geslapen, disney films gekeken (jeej ;-) ) en wat gegeten. De vlucht ging best snel.
Op Dubai moesten we 2,5 uur overstaptijd, wat ook vlot voorbij ging. Je moet immers door douane en dan weer inchecken.
Van Dubai naar Johannesburg was het 8 uur vliegen. Ook hier weer veel geslapen, films en series gekeken en uiteraard wat gegeten. En er voor gezorgd dat ik genoeg water dronk, want het was er nogal warm.

Op Johannesburg was het dan toch wel spannend of we allemaal met het beruchte visum binnen zouden komen. Maar dit bleek geen enkel probleem en een paar minuten later had ook iedereen zijn koffers. Tot zover ging dus alles zeer voorspoedig!

Op het vliegveld aangekomen was helaas onze transfer er nog niet… De beste man bleek in een enorme file te staan. Tja kan gebeuren, T.I.A. (this is africa).
Met z’n allen met alle koffers paste we gelukkig in de taxi en reden we naar Johannesburg. Eerst werden 3 collega’s afgezet bij een guesthouse. Dit duurde best even, dus de rest moest ook wachten. Daarna door naar een ander deel waar de andere 3 werden afgezet, zij hadden ook al een huisje geregeld net als ik. Helaas ging bij een van de huisjes het slot niet open. Weer wachten dus. Maar eindelijk kon ik dan naar mijn huis gebracht worden. Die lag het verst van het vliegveld, dus ik was het laatst aan de buurt. Rond 20:30uur arriveerde ik dan eindelijk bij mijn huis. We waren om 16:00u al geland en met de auto doe je er maar een uur over om van daar naar mijn huis te komen, dus ik was het al wel beetje zat… Ook omdat ik al zolang onderweg was.

Bij mijn huis werd ik ontvangen door Remco, mijn buurman. Ik ken hem via Ivo en heb via Remco ook dit huisje. Hij is Nederlands, maar geboren in S.A. en woont hier ook alweer een paar jaar. Super handig zo’n ‘local’!
Het terrein waar ik woon heeft een groot main house met een fijne tuin + zwembad. Het is omgeven door een goed hekwerk met beveiliging. Op het terrein staan nog twee appartementen en het main house is verdeelt in 3 huizen. Allemaal begane grond. Het grootste gedeelte is van mijn huisbazin met haar dochter, het tweede deel is een appartement met 2 slaapkamers en het derde is mijn huis. Ik heb een woonkamer met daarin ook het keukenblok, een kleine slaapkamer met heel veel inbouwkasten, een grote badkamer met douche, bad, wc en grote spiegel en ik heb mijn eigen veranda met uitzicht op tuin met zwembad!! Niet verkeer dus!

Het had alleen nog wat weinig meubels. Voor mijn bed en gordijnen was heel lief gezorgd door Remco en Ivo en er stond een tv-meubel met een niet werkende tv… Die kan straks dus weg ;-)

Op woensdag moesten we gelijk bij IBM verschijnen omdat ABN AMRO (de klant) op bezoek zou komen. Om 6:30u! werd ik opgehaald. Ik had nog geen vervoer en de collega die in de buurt woont begint om 7uur zodat hij voor de spits uit is.. Na een korte wat onrustige nacht was het dus vroeg op.

Bij IBM werd ik vriendelijk ontvangen, maar was wel moe hoor… Mijn ‘Amsterdamse’ collega’s kwamen pas om half 9… Ik had me dus 1,5 uur te vermaken.. Maar gelukkig ging dat vrij goed met de mensen die daar al jaren werken. Jaja, er zijn daar heel veel mensen op de desk die daar al jaren werken. Ze zeggen dat wanneer je eenmaal in South Africa komt, je niet meer weg wilt… Dus wie weet blijf ik ook wel hangen :-P

Woensdag hoefde we gelukkig niet echt aan het werk, maar werd het papierwerk e.d. voor ons geregeld en hadden we een introductie en kennismaking e.d.
Rond 16:00uur kon ik weer naar huis. Buurman heeft me opgepikt en we hebben nog ff in de shopping mall inspiratie opgedaan voor in mijn huis en het hoogste punt van Johannesburg bezocht, een super mooi uitzicht heb je dan!

Donderdag waren we gelukkig vrij om even bij te komen. Ja, zo’n reis en alle nieuwe indrukken kost ook best wat energie. Ik ben mijn koffers maar eens gaan uitpakken en heb mijn S.A. telefoonnummer geregeld. Het overzetten naar whatsapp was een gedoe, dat kon niet op het S.A. nummer, dus die heb ik laten staan op mijn NL nummer. Gelukkig werkt dat dan wel weer!
Verder nog wat spulletjes gekocht voor in huis, een kookplaat/oventje, waterkoker, strijkijzer (jaja, dat was gelukkig in een pakket, maar heb blousjes voor werk die ik dus moet strijken..), handdoeken enz.
En voor het eerst ’s avonds zelf gekookt in mn huisje. Ik blijk het nog te kunnen! ;-)

Vrijdag dan voor het eerst echt aan het werk in Joburg (de afkorting voor Johannesburg). ’s Ochtends kon ik meerijden met m’n buurman, maar wederom moesten we vroeg de duur uit. Ik heb toen rondgewandeld in Sandton City, een shoppingmal vlakbij IBM, waar ook Mandele Square is. In Sandton City ontbeten bij de McDonalds… Ik had honger en het was de enige die voor 7uur open was. Ik wil daarnaast altijd een keer een McDonalds uitproberen als ik in het buitenland ben en ik had toch altijd wel een keer het ontbijt bij de Mc willen proberen. Het was echter een slecht idee… Hoewel het er echt al druk was en frietjes bij ontbijt hier heel normaal blijkt te zijn, was dit een eens maar niet weer. Maar goed, je moet vanalles een keer proberen!

Het werk ging vrijdag verder best prima. Het is er weer even inkomen, ook al is het werk niet anders dan we een week daarvoor hadden gedaan. De hele nieuwe omgeving maakt het toch iets anders.

’s Avonds ging ik mee met buurman naar z’n oom & tante om daar samen met ook z’n opa te eten. Een wekelijkse traditie wat zij doen en ik mocht mee. Wel gezellig om zo nog wat meer ‘locals’ te leren kennen.

Zaterdag hebben we een autootje voor mij geregeld, want vanaf maandag moest ik toch echt zelf van en naar m’n werk zien te komen. Ik vond het best een beetje spannend, het is wat chaotisch verkeer hier en ze rijden links… Maar goed, ik ben het maar gewoon gaan doen en hoewel het wat wennen is, gaat het eigenlijk best heel goed! Maar ja, ook ik ben al een keer naar de verkeerde kant van de auto gelopen, dan voel je je toch beetje lullig en in een parkeer garage de verkeerde baan ingereden.. Gelukkig ging het verder goed!

Zaterdagavond in de kroeg van het tankstation, ja jullie lezen het goed, een biertje gedronken en mijn eerste rugby wedstrijd op tv gezien. Het was S.A. tegen Ierland. En S.A. wint dan eigenlijk altijd.. Behalve die zaterdag.. Dat was wel jammer. Maar ik ga het wereldkampioenschap rugby hier meemaken, dus ik ben benieuwd. Blijkt nog gekker te zijn dan wanneer NL meedoet met een EK of WK voetbal!

Zondag beetje uitgeslapen en de dag begonnen met een duik in ons zwembad. Wat een luxe!! Daarna een bank geregeld, maar toen brak buurman zijn autosleutel af… Na zo’n 1,5uur vertraging konden we eindelijk terug!
Thuis had de huisbazin vetkoek gemaakt. Een soort oliebol, maar niet zoet en deze was gevuld met een gehaktmengsel. Zeer lekker!
Na de lunch mijn koelkast opgehaald. Via een soort locale marktplaats deze opgescharreld. Het blijkt echter een miskoop.. Hoewel hij het doet, doet hij het niet zo goed en is de isolatie matig. Hierdoor vreet dit ding energie.. Ik verkoop hem dus weer en ga opzoek naar een iets duurder maar meer zuinigere.

Maandag voor het eerst dan zelf naar m’n werk gereden. Gelukkig had ik een tomtom met daarin de beste route, anders is het bijna de hele weg file rijden..
Ik was toch wel lichtelijk zenuwachtig of ik in mn up wel veilig en wel aan zou komen!! Gelukkig ging het, op 2 verkeerde afslagen…, helemaal goed!!
De werkdag was wel beetje minder. Het regende de hele dag en het waren allemaal ingewikkelde vragen van bellers.. Ik vroeg me af of het wel echt zo’n goed idee was om als helpdeskmedewerker te gaan werken en miste ineens heel erg mijn werk als danstherapeut.. Maar goed, het is ook allemaal nieuw hier en nogal wennen! Zelfs de zuurstof is hier minder omdat we stuk hoger zijn dan in NL.

Vandaag eigenlijk wel een prima dag gehad. Hoewel het alweer de hele dag regende, ja wat dat betreft hebben jullie het daar nog beter dan hier.., en de call’s vrij vaak best lastig waren, begin ik wel beetje mijn draai te vinden hier.
De werkdagen zijn wel lang, het is een 9 uur werkdag want de pauzes zijn exclusief (dus 8uur plus 2x 15min. break en 1x 30min. lunch) en dan nog 45min heen en 30min terug rijden.. Terug gaat sneller want dan ga ik de heuvel af! Haha, nee hoor, dan is er gewoon minder verkeer op mijn route!

Johannesburg is verder een bijzonder stad. Je hoort er Engels, Zuid Afrikaans en nog allerlei andere talen. Op sommige plekken zie je bijna alleen blanke en op andere weer bijna alleen zwarte (ja dat zeggen ze hier gewoon) en elders weer gemengd. Bijna alle huizen zijn beveiligd en het stikt hier van de beveiliging bedrijven. Het verschil tussen arm en rijk is groot, maar er is ook wel een middenweg. Men rijdt hier dus links en lekker beetje chaotisch, maar toch nog meer gestructureerd dan ik had gedacht. We gaan de zomer in en hebben paar hele mooie dagen gehad. Maar ook onweer en dus paar dagen regen. Maar dat blijkt gewoon en binnenkort weer over te gaan. Het is in ieder geval niet koud, maar mijn lange broeken en vestjes zijn nog geen overbodige luxe.

Verder is het hier allemaal nog wel een beetje wennen en mijn draai vinden, maar aan de andere kant gaat dat best prima! Het lijkt wel wat op Jamaica, toen ik daar vrijwilligerswerk deed. Het is werken in een soort vakantieland. Daarnaast voelt het bijna normaal omdat ik een gewoon werkritme heb.
En gelukkig heb ik fijne mensen om me heen! Ik zal dan ook eerlijk zeggen dat ik jullie nog niet echt mis, daar heb ik gewoon nog geen tijd voor ;-)

Maar ik houd jullie natuurlijk wel op de hoogte en vind het zeker leuk iets van jullie te horen! Maar ik ga natuurlijk ook lekker hier m’n ding doen!

Nou lieve allemaal, ik ga er een eind aan breien. Ik ben dit nu aan het typen in Words en zit al op 4 pagina’s! Ik hoop dat jullie het hebben kunnen uithouden tot het eind ;-)

Foto’s volgen zsm via FB!

Liefs,
Ellen