Het eerste kwart

Precies 3 maanden geleden stond ik op Schiphol, om afscheid te nemen van NL en het avontuur in ZA aan te gaan.
Nu 3 maanden later zit ik nog steeds, zoals gepland, in Zuid Afrika.
Het was vandaag een typisch Zuid Afrikaanse avond, want we hebben load shedding gehad en dat betekend geen stroom. Met kaarslicht en een gelukkig opgeladen laptop begon ik alweer mijn 6e verslag. (gelukkig is tijdens het schrijven de stroom teruggekeerd)

De tijd is voorbij gevlogen, maar het lijkt ook alweer veel langer geleden dat ik iedereen gedag zwaaide.
Tijd is trouwens sowieso een raar begrip. Het gaat voorbij en je kunt er niks aan doen. Het lijkt soms wel heel snel of heel langzaam te gaan of juist stil te staan.
Als je danst kun je versneld bewegen op de muziek, of vertraagd of even stil staan. En een klokje kun je stilzetten, vooruitdraaien of terugdraaien. Maar hoe dan ook, de tijd gaat gewoon door en daar kunnen we niks aan doen. Ik blijf het een gekkig begrip vinden!

Maar goed ik dwaal af..
Waar de eerste maanden veel gebeurde is het leven in Zuid Afrika een beetje tot rust gekomen. Ik ben ondertussen best gesetteld in mijn huisje, mijn werk en in mijn leven hier in Johannesburg en de omgeving er omheen.
De eerste nieuwe fase is voorbij, de kerst/vakantie periode is voorbij en zelfs januari is alweer voorbij! Gelukkig staan er naast de sleur van werk ook leuke dingen nog op de planning, maar daar later meer over.

Januari:
De maand waarin Ivo weer naar huis ging, waarin papa&mama terug gingen naar NL en waarin ik dus weer even ‘alleen’ was. Het was echt wel even lastig om gedag te zeggen en wennen om weer alleen te zijn. Gelukkig heb ik ondertussen een paar mensen goed leren kennen en is de sfeer op het werk onder de collega’s nog steeds gezellig.
En januari is natuurlijk de maand van mijn verjaardag. Al mijn hele leven vier ik mijn verjaardag in de winter en met mijn vader. Zoals de meeste wel weten ben 29 jaar geleden geboren op de verjaardag van mijn vader. Het mooiste verjaardagscadeau wat hij ooit gehad heeft!! ;-)
Hoewel we het natuurlijk niet altijd op dezelfde dag samen konden vieren, werk/stage enzo, hadden we wel altijd een moment rond de 22e dat we het samen vierden. Dit jaar voor het eerst niet. Dat was best een rare ervaring. En toen werd papa ook nog 60, een heugelijke leeftijd, en moest hij z’n verjaardag in het ziekenhuis vieren.. Daar zal ik vanuit privacy niet over uitweiden, maar het is uiteindelijk allemaal goed gekomen!
Maar goed, pap zat dus in het ziekenhuis en ik zat midden in de zomerperiode aan de andere kant van de wereld!
Het gevoel dat ik jarig was ging een beetje aan mij voorbij. Ik heb ook gewoon gewerkt. Maar ’s avonds wel met een aantal fijne mensen uit eten geweest. Ik wilde graag vis eten, maar een was allergisch en nummer twee houdt niet van vis. Toen zijn we naar de Griek gegaan en kon ik gelukkig toch ook vis eten. Als verrassing kreeg ik een toetje met vuurwerk, te vrolijke verjaardagsmuziek door de speakers en als klap op de vuurpijl een paar borden die ik kapot mocht gooien! Dat was wel beetje het hoogtepunt haha. Het staat op film, ik zal het laten zien als ik terug ben.

De zondagmiddag na mijn verjaardag heb ik nog een klein feestje gegeven voor al mijn buren en een groepje collega’s. Ook hier weer kon ik mijn verjaardag gewoon in zomerse sferen vieren! Dat is nog eens wat anders dan het gebruikelijke gure, natte, koude of zelfs met sneeuw gevuld weer!
Ik heb dan ook een heuse pool-braai party kunnen houden!! Ik heb het geluk dat ik op een property woon met ons eigen zwembad!!. We hebben daarnaast de braai aangestoken en iedereen nam wat te braaien en te drinken mee. We hebben zelfs kunnen zwemmen en buiten kunnen voetballen.
Tegen 18:00uur was de eindtijd gepland en het weer hielp precies mee. De hele middag namelijk heerlijk zomers weer, maar rond 18:00uur kwam daar een typisch tropische zuid afrikaanse regen met onweersbui kwam uit de hemel vallen. Iedereen onder het dak van mijn veranda en nog even nagepraat.
Toen was het tijd voor iedereen om te gaan en voor mij om de dag even relax in mijn huisje af te sluiten. Bedankt nog allen voor jullie komst en gezelligheid!!

En om 23:50uur was ik dan ineens echt 29 jaar jong en begon mijn 30e levensjaar!! Ach ik heb er nog geen moeite mee, ik geniet nog lekker ;-)

De laatste week van januari en de eerste week van februari brak aan. Back to normal. Ik zal eerlijk zeggen, ik heb wel een dipje gehad… Zoals bekend bij dit soort verhuizingen zit je eerst in een jubelfase, maar daarna komt de dipfase.
En ja, die heb ik ook gehad. Al het nieuwe van jubelfase is wel voorbij en dan komt toch het besef van wat zover wonen van al je dierbaren inhoudt. Als je dan ook nog eens een relatie hebt en hij en je vrienden & familie, waarbij je anders altijd even kan uithuilen als je ff een dipje hebt, er dan niet zijn, dan is dat best even vervelend. En dan valt het hier wonen soms best even tegen… Maar goed dat hoort erbij en dat hoort bij de hele Africa Experience zullen we maar zeggen.
Het komt allemaal wel goed hoor, maar ik dacht, ik zal jullie een eerlijke kijk in het leven van een tijdelijke emigrant geven. Bij deze ;-)

Eind januari ben ik trouwens nog wel lekker met Elsa (collega/vriendin) naar Pretoria geweest. Een heerlijk zomerse dag doorgebracht in/om het Voortrekkersmomument en Union Building. We hebben cultuur en natuur gesnoven en daarnaast lekker gerelax in de zon. Oh ja, we zijn ook nog paar keer door donkere mannen gevraagd of ze met ons op de foto mochten. We waren dus waarschijnlijk toch een soort bezienswaardigheid terwijl er toch echt wel meer blanke dames rondlopen. Naja, we zullen het er maar op houden dat Elsa en ik heel fotogeniek zijn haha.
Op het moment dat wij trouwens in Pretoria waren, was het daar ruim 30 graden. Vanuit NL kregen we allemaal foto’s van sneeuw!! Dat was voor ons toen echt niet te bevatten!! Zo gek om in je korte broek en hempje het warm te hebben en dan sneeuwfoto’s te zien van je familie en vrienden op dezelfde dag!
Soms vind ik het ook best jammer dat ik niet even lekker rond kan lopen in de sneeuw, lekker ingepakt een wandeling maken en zo’n winterzonnetje erbij. Maar goed, de zomer bevalt me toch eigenlijk ook wel heel goed dus ik kom niet even op en neer ;-)

Hier, en bij jullie natuurlijk ook, is het ondertussen februari. Een ¼ van mijn avontuur zit er op en de eerste maand van 2015 is alweer voorbij.
Wat ik in deze maand allemaal weer ga meemaken is voornamelijk onbekend en ik zal het wel zien tzt. Maar komend weekend gaan we weer met een groepje naar Pilanesberg, lekker een weekend in de bush kamperen, beetje vrijwilligerswerk en hopelijk veel dieren spotten en genieten van het mooie weer!

Lieve allemaal, het was een wat korter stukje dan jullie gewent zijn, maar dat is wellicht ook wel eens lekker whaha.

Ik ga me weer vermaken aan deze kant van de wereld, hopelijk doen jullie dat ook in NL of waar jullie dan ook maar mogen vertoeven!

Veel liefs vanuit Johannesburg

Xxx Ellen