het oude en nieuwe jaar

Het is al bijna halverwege januari, maar ik wens jullie toch nog allemaal het allerbeste voor 2015! Dat het maar een heel goed, gezond, gelukkig en een met reizen gevuld jaar mag worden!

Het einde van afgelopen jaar en het begin van dit jaar zijn voor mij een oud & nieuw periode geweest als geen ander. Nog nooit heb ik de jaarwisseling gevierd buiten Nederland en laat staan in mijn zomerse outfit. Ok, als tiener ben ik ook eens op stap geweest in een kort rokje en hemdje tijdens de jaarwisseling, maar dat was vooral niet zo handig pubergedrag… Nu was het omdat het hier daadwerkelijk zomer is!
Wat een absurde ervaring is het trouwens om de kerstperiode in de zomer te hebben!! Het hele kerstgevoel gaat daardoor lichtelijk aan je voorbij en de liedjes zoals “let is snow” slaan natuurlijk nergens op, en dat wil je al helemaal niet dat dat uitkomt! Ik zit tenslotte niet voor niks aan de andere kant van de wereld!

Het jaar 2014 was weer eens een bewogen jaar. Ik doe eigenlijk niet aan voornemens, maar ik gun mezelf toch altijd wel een wat minder bewogen/hectisch jaar dan het jaar ervoor. Het voornemen wat ik dan ook voor 2014 had, is helaas weer eens mislukt. Maar tja, anders was het vast een heel saai jaar geweest en ik wist eind 2013 al dat ik afgelopen jaar in Tilburg en Zuid Afrika zou wonen. Hoezo een rustig jaar.. haha .
En zal het dan in 2015 wel lukken?? Ach vast niet, ik zit tenslotte aan de andere kant van de wereld, dat valt niet onder een ‘gewoon standaard jaartje’ ;-)

In oktober had ik echt niet meer gedacht dat ik het einde van 2014 in Zuid Afrika zou doorbrengen, maar zoals jullie ondertussen weten is het dat toch gelukt!
Ik zit er nu ruim 2 maanden en het bevalt prima! De tijd vliegt voorbij, maar aan de andere kant lijkt het ook al veel langer geleden dat ik op Schiphol stond.

Het einde van het jaar heb ik in een heerlijk zomerse temperatuur doorgebracht. Het begin van 2015 trouwens ook, maar daar later meer over. (Worden jullie al jaloers daar in het koude kikker landje??)
Maar goed, terug naar de decembermaand, want dat zijn zeer fijne weken geweest!
Vooral de kerst, want die heb ik samen met mijn ouders en Ivo doorgebracht in het prachtige Krügerpark!! Tot zover de best Christmas ever!!
Al staat het gefilmd zijn op het Vaticaan en dat live uitgezonden te zijn over de hele wereld tijdens eerste kerstdag 2012, ook hoog op de ranglijst haha, maar Krüger staat nu toch wel met stip bovenaan!

Ivo heb ik de vrijdag voor de kerst opgehaald van het vliegveld en zondagavond stonden we er weer om mijn ouders op te halen. Samen naar hun logde geweest en een tas spullen in ontvangst genomen. Had mijn ouders gevraagd wat spullen mee te nemen, het was best veel haha.
Maandagavond heb ik mijn ouders mijn huis laten zien en hebben zijn we naar het hoogste punt van Johannesburg geweest, Noth cliff. Mama heeft wat last van hoogtevrees, sorry mam, dat was ik even vergeten.. Maar we hadden een mooi overzicht over ‘mijn’ stad! Daarna fijn uit eten geweest.
Dinsdag moest ik nog werken, ik had helaas niet meer dagen vrij kunnen krijgen, en zijn pap&mam richting Krüger vertrokken.
Woensdagochtend zijn Ivo en ik die kant op gegaan, om 4:45uur ’s ochtends zaten we al in de auto!!
Die woensdag hebben we de Panorama route gedaan. Via een vrij kronkelende maar prima weg dwars door het gebergte van het prachtige noord/oost Zuid Afrika!!
Om de buurt gereden, want ik ben natuurlijk wel geëmancipeerd (soms selectief ;-) ). De eerste stop was de Wimpy’s, daar hebben we ontbeten om 8uur. Een fastfood restaurant voor ontbijtjes. Niet echt een highlight maar wel lekker.
De eerste echte stop van de route was Pilgrims rest. Een dropje waar alles in oude stijl is. Het was er best enorm toeristisch en nogal warm, maar wel fijn een vroege lunch met pannenkoeken!
Stop twee was Gods Window. Een uitzicht tussen twee bergkliffen, die met helder weer, een heel wijds uitzicht geeft. Het lijkt door de twee kliffen op een raam, en omdat je zo ver kunt kijken en veel natuur ziet, hebben ze het Gods Window genoemd. Wij waren echter niet zo onder de indruk.. Het viel wat tegen. Normaal is het in het echt beter dan de foto, maar hier was, door het fotografiewerk van Ivo, de foto beter dan in het echt. Toen ik daar stond zag ik echt het ‘raam’ niet. Hoezeer ik ook mijn best deed. Thuisgekomen en de foto’s bekijkend, dacht ik, oh zo bedoelen ze het. Wil je weten hoe het er dan uit ziet, check de foto op facebook.
Stop drie was wel echt de moeite waard, Blyde Water Canyon met zijn drie Rondavels. Het is de grootste levende canyon ter wereld. De Grand Canyon is groter, maar daar groeit dan weer niks. Deze canyon is echt prachtig!! En we hadden ook prachtig weer!! Een heel mooi uitzicht over de canyon en we konden zeer ver het zuid afrikaanse landschap zien. De rivier en het meer die er lagen zagen er ook zeer aanlokkelijk uit, want het was wederom nogal warm. De naam de Drie Rondavels, komt van drie ronde rotsen die te zien zijn en die op van die ronde hutjes lijken. Die dingen worden rondavels genoemd. Wil je ook hier weten hoe dat eruit ziet? Check wederom FB! ☺
Ivo en ik hebben eerst samen van het uitzicht en de schaduw genoten en even later sloten mijn ouders aan. We waren ondertussen op dezelfde plek in de route aanbeland. We hebben eerst even zitten picknicken met water, sap en biltong (heerlijke stukjes gedroogd vlees). Daarna de prachtige natuur beschouwd! Jaja, ook hier zijn weer foto’s op die bekende blauwe webpagina.

Na flink genoten te hebben, moesten we weer verder. We hadden nog een aardige route te gaan tot aan onze logeerplekken.
Helaas hadden we niet dezelfde logeerplaatsen. Omdat het pas vrij laat bekend was of en wanneer ik in ZA zou zitten, en het ook zeer laat bekend was waar pap&mam zouden logeren in Kruger, was er geen plaats meer op dezelfde logde. Gelukkig vonden we met behulp van mijn buurman een camping in de buurt van mijn ouders!!

Kerstavond hebben we met z’n tweetjes bij de tent gespendeerd met als maaltijd de welkbekende braai. Dat ging met wat hobbels en bobbels, want onze braai was verdwenen dus moest er door de campingbeheer een nieuwe worden geregeld. Tegen half 10 hadden we eindelijk eten op ons bordje. Maar ach, dat mocht de pret niet drukken. De kerstcadeautjes en de fles wijn maakte een hoop goed!

Op eerste kerstdag was het vroeg opstaan, om 4:15uur!! Om 5u hadden we namelijk met mijn ouders afgesproken bij de gate om samen naar Kruger te rijden. Het was nog zo’n 60 km tot Orphen Gate. Een van de ingangen van het immense park. En je wil vroeg in Krüger zijn zodat je zo veel mogelijk dieren kunt spotten.

Bij de ingang ging alles vlotjes en na een kop koffie en rusks (soort vaste beschuit koekjes), kon onze safari dan echt beginnen!! Voor de ingang hadden we trouwens al olifanten en buffels gespot, maar dat terzijde ;-)

Krüger National Park is zo’n 350km lang en 65km breed. Op de geasfalteerde wegen met je max. 50 km/u en op de zandpaden moet je wat langzamer rijden. Er zijn een paar hoofdwegen en verschillende zandpaden. Jullie begrijpen dat het dus echt wel even duurt voordat je van a naar b bent en dat je ook echt niet het hele park in een dag ziet. Je mag op maar een paar plekken de auto uit, dus het is vrijwel een hele dag autorijden.
De eerste dag hebben we met twee auto’s rondgereden, dan zie je toch wat meer van de omgeving. Afgewisseld achter het stuur en als bijrijder in de auto gezeten.
Na veel rondrijden, veel dieren spotten en het al warme weer, was het rond 11uur brunch tijd. Met z’n vieren hebben op een van de picknick plaatsen een braai gehuurd. Scrambled eggs met ham en nog boerewors en steak van de vorige avond (om half 10 ’s avonds hadden we niet enorm honger meer gehad).
Een goede brunch al zeg ik het zelf. En met de christmas crackers en bijgevoegde hoedjes werd het zowaar een kerstfeestje. Want voor de rest ging de hele kerst een beetje aan ons voorbij ☺

Na de lunch zijn we doorgereden richting Olifants. Een deel in Kruger waar, ja je raadt het vast al, een hoop olifanten te zien zijn! We hebben kleine en grote gezien en al klap op de vuurpijl, badderende olifanten. Ja, dat is toch wel heel gaaf!
Uiteindelijk aangekomen in het camp Olifants, hebben we gelunched, maar kwamen we er helaas ook achter dat mijn Toyota Tazz een lekke band had…
Er bleek een schroef in te hebben gezeten, waarschijnlijk al vanaf Johannesburg, die door de warmte los was gegaan. De band liep dus langzaam leeg. Gelukkig kon die in Olifants bij het plaatselijke tankstation geplugd en opgepompt worden en konden we weer veilig verder rijden.
Het was ondertussen al wel 15:00 uur geweest en het was nog een paar uur rijden naar de uitgang en voor half 7 moet je de gate uit zijn, anders krijg je een boete. Gelukkig hebben we nog wel kunnen genieten van de terugweg, door de mooie natuur en alle wilde dieren, van klein tot groot!

Op tweede kerstdag vertrokken Ivo en ik weer zo vroeg vanuit onze camping. Pap&mam wat later, want door papa’s hart werd het voor hem toch wat te vermoeiend om weer zo vroeg op te staan.
Wij wilde graag richting Satara en Lower Sabie, om te eindigen in Skukuza. Een lange rit voor de boeg. In Satara hadden we het geluk waarvoor we daar kwamen. Een mannetjes en vrouwtjes leeuw samen onder een boom aan de kant van de weg!! Prachtig om te zien!! Het was er wel gelijk een drukte van auto’s die natuurlijk hetzelfde wilde zien.
We hadden ondertussen in ieder geval 3 van de Big 5 gespot. Niet dat dat ons doel was, want dan ben je alleen maar teleurgesteld als het niet lukt (en die kans is vrij groot..), maar toch fijn dat we deze aan onze lijst konden toevoegen!

Doorgereden richting Lower Sabie. Helaas was het weer iets minder mooi waardoor je wat minder dieren spot. Maar nog steeds veel olifanten, zebra’s, impala’s, apen en vogels gezien!

Bijna bij Lower Sabie ging het echter wederom mis met mijn auto… Ivo reed en ineens deden de remmen het niet meer. Een gevaarlijke situatie, met als enig voordeel dat we niet zo hard reden en ook niet zo hard konden rijden daar.
In het camp Lower Sabie kwamen we er bij het tankstation achter dat een van de remkabels was afgeknapt!!! Oei! Provisorisch is het toen gemaakt, maar hierdoor moest je pompend remmen, dus dat werd langzaam en voorzichtig rijden…
Gelukkig kregen we eindelijk mijn ouders te pakken en konden we hen vragen of zij wilde navragen of we bij hen in Skukuza konden overnachten. Eigenlijk hadden wij een slaapplek net buiten Krüger, maar het ging regenen en we moesten dan nog zo’n 80 km op een 100 km/u weg rijden zonder goed werkende remmen… Nou dat leek geen goed plan.
Als geluk bij een ongeluk konden we bij mijn ouders in de logde overnachten. Zij in de woon/slaapkamer, wij op onze matjes in de keuken. De laatste nacht hebben we dus toch met z’n 4en kunnen doorbrengen, wat anders niet het geval was. Samen heerlijk gegeten op 2e kerstavond en ’s ochtends vroeg fijn nog even Krüger door en samen ontbijten.

Na het ontbijt was het helaas alweer tijd om afscheid te nemen van mijn ouders. Zij gingen door naar het zuiden, verder met hun rondreis door Zuid Afrika, en wij moesten onze auto toch echt laten maken en daarna terug naar Johannesburg.
Het afscheid nemen ging natuurlijk niet zonder tranen, daar ben ik lichtelijk te emotioneel voor ingesteld.. Ach, dat mag best toch.

De auto is in Hazyview gelukkig goed en vrij vlot gemaakt en zaterdagavond kwamen we veilig en wel terug in Jo’burg.

Op maandag moest ik weer aan het werk en waren gelijk de laatste werkdagen van 2014 aangebroken. Wat een bizarre dagen. Door het warme weer is ook het besef van oud en nieuw nauwelijks aanwezig, maar toch vind ik het altijd weer bijzonder als er een jaar voorbij is. Ik blik dan toch altijd even terug. Op dus weer een bewogen jaar! ;-) Wordt ik wederom wat emotioneel door…

Op oudjaarsdag was er natuurlijk weinig te doen op de desk, bijna heel NL en dus ook bijna heel de bank is natuurlijk vrij. Gelukkig had ik mijn kleurboek en veel gezellige collega’s die ook niks te doen hadden.

Ik mocht 2 uur eerder weg, dus mooi nog even relaxtijd tijdens de laatste dag van het jaar. ’s Avonds zijn we met een groepje buren en/of collega’s naar Monte Casino geweest om een hapje te eten. Volgens mij zijn in NL de restaurants dan best wel leeg, maar hier was het super vol!! Monte Casino is een groot overdekt klein Italie met heel veel restaurants, shops, mega bioscoop, mega theater en een heel groot (je raadt het al) casino! Eigenlijk te fout voor woorden, maar wel erg grappig en gezellig.

Na een goede bodem gelegd te hebben, zijn we naar Billy the Bum geweest. Een discotheek vlakbij Montie. Waar in Nederland (volgens mij) de meeste feesten tijdens oud&nieuw pas na middennacht beginnen, was deze club al goed gevuld om 23:00uur.
We hebben dus alvast goed gedanst voor de wisseling van het jaar.
Daar wilde we graag een champagne bij. Dus Elsa en ik gingen met goede moed naar de bar om er een te bestellen. Dat het wat duurder was, was wel te raden, maar een fles kostte hier 1600,- rand!! Dat is meer dan 1/10 van ons maandsalaris.. Ehm dat hebben we maar niet gedaan. In bier zitten ook bubbels en daar kun je ook mee proosten! ☺
Even ter verduidelijking 1600,- rand = ongeveer 120,- Dat vonden wij dus wat veel…

Om 0:00uur was het natuurlijk proosten en gelukkig nieuwjaar wensen. Met weinig vuurwerk. Ze doen hier niet overal aan vuurwerk. Meer niet dan wel. Vind ik niet erg trouwens! Gelukkig was er een goede sfeer en fijne dansmuziek, dus wij hebben ons prima vermaakt!!!

Op 1-1-2015 was het tijd voor de nieuwjaarsduik. Gelukkig is dat geen ramp met zo’n 28 graden celsius en een zwembad dat niet veel minder koud is! ;-)

Vrijdag 2 januari moesten wij allemaal gewoon weer werken bij IBM. Dat was wel beetje minder.. En super rustig, want half NL had natuurlijk wel gewoon vrij…

Het weekend hebben Ivo en ik nog wat nog wat cultuur gesnoven in Pretoria en bij Magalisberg. En zondagavond moest Ivo dan ook weer terug naar NL… Al mijn visite was dus weer weg… Dat was wel even slikken, wennen en rustig. Die maandag en dinsdag spookte er dan ook geregeld door mij heen: “ik ga naar huis, terug naar NL..”
Maar zoals jullie merken, dat heb ik toch maar niet gedaan. Of ik het hele jaar vol maak, dat weet ik nog niet. Maar t/m aug. blijf ik nog zeker hier!! Dus sorry lieve mensen, we moeten nog even via het wereld weide web communiceren! ☺

Lieve allemaal, het was me weer een waar genoegen een stukje (voor jullie) te schrijven. Het duurde wel wat langer voordat alles op papier stond, en het stuk is ook wat langer dan de vorige (en dan heb ik zelfs nog hele stukken weggelaten anders werd het helemaal een boekwerk!), maar ik hoop dat jullie het allemaal met plezier hebben gelezen ☺

Veel liefs

Ellen